Keizers van Frankrijk - zeldzame munten

Frankrijk had in de 19e eeuw verschillende soorten regeringen. Eerste Republiek, daarna Het Consulaat met Napoleon als Premier Consul, Keizerrijk, Koninkrijksrestauratie 1815-1830, Het Bourgeois Koninkrijk 1830-1948, Tweede Republiek 1848-1852, Tweede Keizerrijk 1852-1870 en ten slotte Derde Republiek vanaf 1870.

Bovendien kende Frankrijk keizers of koningen die gedwongen werden de troon te verlaten, zoals Napoleon in 1814 en 1815, Karel X in 1830, Lodewijk Filips in 1848 en Napoleon III in 1870. Elk van deze monarchen had een zoon, een vermoedelijke troonopvolger. En alle koninklijke erfgenamen hielden zich bezig met zeldzame munten, met hun hoofden en titels, in een tijd dat ze niet de wettelijke heersers van hun land waren.

France

Napoleon had een zoon, Napoleon II, met Maria Luisa van Oostenrijk. Hij werd geboren in 1811 en stierf erg jong, slechts 20 jaar oud. In 1814, toen Napoleon voor het eerst afstand deed, liet hij zijn zoon, "de prins van Rome", keizer worden.

Napoleon II sloeg tijdens zijn enige regeerperiode geen officiële munten, maar er zijn wel patronen bekend.

In 1815 en 1816 werden er enkele munten geslagen. Aan de ene kant kijkt het jonge kind naar links. De legende is hetzelfde als die van zijn vader (die in 1821 stierf) NAPOLEON II EMPEREUR. Aan de andere kant lijkt de afbeelding veel op de munten van zijn vader, een waarde in lauwerkrans en het EMPIRE FRANCAISE omhoog. Munten hadden de waarde van 1, 5, 10 centime, gemaakt van brons, ¼, ½, 1, 2, 5 francs in zilver en 20 francs in goud. De munten waren even groot en zwaar als de officiële munten, en er zijn ook enkele patronen in brons bekend.

Koop nu voor $ 10 korting op de eerste aankoop

Hendrik V, hertog van Chambord, of Hendrik van Artois, werd in 1820 geboren als zoon van Karel, de zoon van Charles du Berry en de kleinzoon van Karel van Frankrijk, koning van 1824 tot 1830. Zijn vader stierf in hetzelfde jaar van zijn geboorte en hij werd de koninklijke erfgenaam.

French Gold Coins

In 1830 werd zijn grootvader gedwongen af te treden. Henry werd voor één week tot koning benoemd, van 2 tot 7 augustus 1830, en werd daarna gedwongen in ballingschap te gaan.

Vanaf 1844 werd hij door de Bourbon-monarchist beschouwd als de legitieme koning van Frankrijk . Er werden enkele munten geslagen. De eerste werden geslagen in 1832-1833 en hebben aan de ene kant het hoofd van het jonge kind en aan de andere kant de waarde of het wapen van de Bourbons, als de officiële munten van 1814-1830. In 1858 sloeg Henry, 38 jaar oud, andere munten, met zijn volwassen portret, net als de vorige en uiteindelijk in 1873, toen hij 53 was en Frankrijk een republiek was... Ook in 1873 had hij enkele aanhangers die bereid waren hem als koning te brengen, maar zijn toestand (het opgeven van de driekleur, de blauw-wit-rode vlag ten gunste van de oude fleur du lit en vele andere) maakte dit onmogelijk.

Hij stierf in 1883, zonder enige reële kans om koning te worden.

Louis Philippe d'Orleans was koning sinds 1830, toen de Revolutie hem uitriep tot constitutionele koning. Hij regeerde tot 1848 toen hij werd omvergeworpen door een andere revolutie en hij werd gedwongen te vluchten. Zijn erfgenaam, Louis Philippe II, werd door de Orleans Monarchist beschouwd als de wettelijke erfgenaam. Hij sloeg geen munten, maar tokens zijn bekend.

Napoleon III was de neef van Napoleon I. In 1852 transformeerde hij de tweede Republiek, waarin hij president was, in een Keizerrijk, waarbij hij de titel van Keizer aannam, net als zijn oom. Hij was keizer tot 1870, toen hij gedwongen werd af te treden na de militaire ramp, veroorzaakt door de nederlaag van Sedan. Hij had een zoon, Napoleon ook, die het symbool werd van de Napoleon Monarchist, met de symbolische titel van Napoleon IV.

In 1873 sloeg hij een aantal munten, vergelijkbaar met die van zijn vader, met de keizerlijke adelaar en het wapenschild. De waarden varieerden van 10 centime tot 5 francs, met hetzelfde uiterlijk en gewicht als de munten van zijn vader. Hij stierf jong, in 1879 (hij werd geboren in 1856) in Afrika en veroorzaakte een grote schok voor zijn aanhangers.

Deze munten zijn nu zeldzaam, de oplage was laag en ze werden alleen aan de aanhangers van de zaak uitgedeeld. Ook werden deze munten door de heersers van die tijd als gevaarlijk beschouwd en niet zelden werden de eigenaren ervan vanwege hen in de gevangenis gezet.

Stefan Vasilita