Mexicaanse peso

Mexicaanse peso 1800

Het wettige betaalmiddel van Mexico is de Mexicaanse Peso. Er zitten honderd Mexicaanse centen in elke Peso. Het teken voor de Mexicaanse Peso is "$". Om onderscheid te maken van de Dollar, moet u soms "MX$" gebruiken, bijvoorbeeld $100 MN. De MN staat voor "Moneda Nacional"-biljetten die worden gedrukt in coupures van 20, 50, 100, 200, 500 en 1000 Pesos. De meest gebruikte zijn de 200, 100 en 50 Peso-biljetten.

Mexico

De Mexicaanse peso is in feite een van de oudste denominaties in Noord-Amerika. Het unieke ontwerp is afgeleid van de Spaanse zilveren dollar en de originele acht stukken. Het werd ook beschouwd als een wettig betaalmiddel in zowel Canada als de VS in het midden van de jaren 1850. Canada en de VS accepteerden echter Mexicaanse peso's samen met andere munten van 1854-1857. De Mexicaanse peso is in feite de opvolger van de originele acht stukken die de Spaanse overheid in Mexico produceerde.

Koop nu met $ 10 korting op uw eerste aankoop

Bovendien handhaafde Mexico hetzelfde patroon voor hun wettige betaalmiddel nadat ze hun soevereiniteit hadden verworven. In die tijd was de Spaanse dollar een acceptabel betaalmiddel in landen als China. De Mexicaanse peso bleef ook de meest gevestigde en veilige bankbiljetten. De Mexicaanse peso motiveerde het ontwerp van de Amerikaanse dollar. Daarna wijzigde de Mexicaanse overheid de koers van 1 peso in 100 centavos.

Gedurende de 20e eeuw werd de Mexicaanse peso een gevestigde munteenheid tot de oliecrisis van 1970, die de toename van buitenlandse leningen in Mexico veroorzaakte. Het bleef echter verslechteren totdat de Mexicaanse overheid de betaling voor haar internationale leningen ontweek. Het was een uitgebreide neerwaartse spiraal begonnen, wat een effect was van het nemen van geld uit Mexico . Deze tendens zette zich onverminderd voort tot begin jaren 1990.

Een van de belangrijke veranderingen was de herwaardering van de waarde van de Mexicaanse peso. Ze wijzigden de waarde van 1000 pesos in één peso. Dit is de zogenaamde "Nuevo peso". Het is precies hetzelfde als een nieuwe peso. Bovendien transformeerde de overheid de "ISO-code" van "MXP" naar "MXN". Vervolgens drukte de overheid de nieuwste bankbiljetten af, waarbij het kleinste biljet een waarde had van 10 pesos, terwijl het grootste biljet een koers had van 1000 pesos.

In het begin accepteerden ze een voorvoegsel "N" voor Nuevo, maar na 1996 besloten ze te stoppen met het drukken van de N. Hoewel het theoretisch nog steeds Nuevo is, noemen de meeste individuen het nu gewoon de "Peso". Er werden ook nieuwe munten geproduceerd met hun kleinste koers van 5 centavos en grootste van 50 pesos. Ook zijn er enkele eremunten met een prijs tot 100 pesos. Een andere belangrijke factor is dat de Mexicaanse overheid de 10-peso bankbiljetten niet formeel van de markt heeft verwijderd, maar ze worden niet langer gedrukt en zijn bijna niet meer aanwezig.

De peso is de laatste tijd in vergelijking met andere toonaangevende internationale valuta's in waarde gestegen of gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Hoewel de peso onder druk is komen te staan door de wereldwijde recessie, die in Europa merkbaar wordt, is één ding echt significant: dit is het produceren van een kwalitatieve herziening van de historische statistieken over het sterke punt van een valuta, die een direct verband heeft met de kracht van de economie.

Dit is een effectief bewijs van de financiële meltdown die Mexico heeft meegemaakt, wat de reden is waarom de Mexicaanse peso ook in de jaren 70 en 80 een dilemma ervaart. Het grootste deel van de Mexicaanse markt genereert zijn winst uit export, dus ze lijden echt onder een diepe crisis die zich op de internationale markt heeft voorgedaan. Aan de positieve kant is de visie voor de Mexicaanse peso altijd positief, omdat de Mexicaanse markt een brede en verschillende basis heeft.